Każda krzywda wyrządzona osobie starszej czy niepełnosprawnej – przemoc fizyczna, psychiczna, ekonomiczna, seksualna, a także zaniedbania występujące pod postacią pozbawiania tej osoby odpowiedniej opieki, – narażająca na niebezpieczeństwo, naruszająca godność, powodująca szkody i cierpienie, może zostać uznana za przetępstwo (art. 207 Kk).
Zastanów się:
- czy uderzyłeś lub szarpałeś osobę starszą lub niepełnosprawną, która jest pod twoją opieką?
- czy zauważyłeś, że twoje agresywne zachowania wzbudzają u niej strach?
- czy krzyczysz na nią, wyśmiewasz ją, szantażujesz, izolujesz, odbierasz jej telefon i prawo do podejmowania własnych decyzji, a może grozisz umieszczeniem w domu opieki?
- czy wykorzystujesz osobę starszą lub niepełnosprawną do wykonywania prac ponad jej siły (np. przy opiece nad wnukami, pracach polowych, prowadzeniu gospodarstwa?)
- czy odmawiasz jej opieki, dostępu do lekarza i lekarstw, zaniedbujesz jej higienę?
- czy odbierasz jej emeryturę lub rentę albo wykorzystujesz jej zaufanie do pozbawienia jej pieniędzy lub innych dóbr?
- czy ograniczasz jej dostęp do jedzenia, głodzisz ją?
- czy zmuszasz osobę starszą lub niepełnosprawną do współżycia seksualnego?
- czy wyrządziłeś jej innego rodzaju krzywdę?
Jeśli na któreś z tych pytań odpowiedziałeś „TAK” – jesteś odpowiedzialny za PRZEMOC!
Takich działań nie tłumaczą: ani trud związany z opieką nad starszym rodzicem, babcią czy dziadkiem, ani problemy ekonomiczne bądź alkohol czy też brak kontroli nad emocjami.
ZNĘCANIE TO PRZESTĘPSTWO, za które grozi odpowiedzialność karna.
Za znęcanie się nad osobą starszą lub niepełnosprawną, podobnie jak nad innymi bliskimi osobami, grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
Jeśli stosujesz przemoc, GROZI Ci także m.in.:
- interwencja Policji lub zatrzymanie
- zakaz zbliżania się lub kontaktowania z osobą, którą krzywdziłeś
- nakaz opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania, bez względu na to, kto jest jego właścicielem
- zasądzenie odszkodowania na rzecz osoby pokrzywdzonej
- dezaprobata otoczenia
NIE JEST ZA PÓŹNO, BY TO ZMIENIĆ
- Jeśli nie radzisz sobie z obciążeniami lub nie potrafisz nad sobą zapanować, SKORZYSTAJ Z POMOCY!
Jeśli ze względu na przemoc wszczęto w Twojej rodzinie procedurę „NIEBIESKIE KARTY” – podejmij współpracę ze specjalistami z zespołu interdyscyplinarnego , który wspiera osoby w podobnej sytuacji i stosuj się do ich zaleceń. - Jeśli jesteś uzależniony od alkoholu lub narkotyków – koniecznie podejmij terapię. Jakie masz możliwości, dowiesz się, dzwoniąc:
- na Infolinię AA: 801 033 242
- do Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych: 22 250 63 25
- do Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w swoim miejscu zamieszkania.
- Weź udział w BEZPŁATNYCH PROGRAMACH PRZEZNACZONYCH DLA OSÓB STOSUJĄCYCH PRZEMOC W RODZINIE – Zapytaj o nie pracowników socjalnych, policjantów lub kuratorów sądowych. Pamiętaj, możesz to zrobić z własnej woli lub przymuszony przez Sąd.
POZWÓL POMÓC SOBIE I TWOIM BLISKIM!
Procedura „NIEBIESKIE KARTY“ pomaga osobom doznającym przemocy (fizycznej, psychicznej i wykorzystywania seksualnego) ze strony swoich bliskich. Ułatwia:
- dokumentowanie przypadków przemocy
- podejmowanie interwencji
- organizowanie pomocy.
Kto może ją wszcząć?
- Policjant
- pracownik socjalny
- lekarz, pielęgniarka, położna, ratownik medyczny
- placówka oświatowa
- pracownik gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych
Za realizację procedury „NIEBIESKIE KARTY“ odpowiedzialny jest działający w każdej gminie zespół interdyscyplinarny – grupa specjalistów, którzy wspólnie z osobą doznającą przemocy opracowują indywidualny plan pomocy.
